How to translate a divorce petition? Basic terminology of divorce proceedings in translation.

English legal terminology differs across each type of the area of law. Therefore, we may find diverse terms for the same notion e.g. in tort law and in family law. Equally, each area of law has its characteristic phrases and collocations. In this post, I will examine some of the terms, phrases and collocations used in divorce proceedings.

The Parties

In English law, the party who files a divorce petition is called a petitioner- in Polish rendered as powód (female: powódka). It is worth noting that Polish powód is also used in other civil cases and means claimant. Hence, while in English the term petitioner is reserved only for cases that involve filing a petition e.g. divorce or bankruptcy, its Polish translation is applied across all civil cases. Similarly, Polish pozwany (female: pozwana) refers to a defending party in all civil court cases, while its equivalent – respondent is used only in cases involving petition and in appeals.

The Marriage

It goes without saying that in order to get a divorce, a couple needs to be married. Undoubtedly, the marriage must be legal, and the collocation used in English law is lawfully married to... which should be translated as zawarł(a) związek malżeński z...  Note that the term ‘lawfully’ added to the English version to underline the legality of the marriage is omitted in Polish, since the very entrance into marriage already implies its lawfulness. Therefore, in the Polish Family and Guardianship Code (Kodeks Cywilny i Opiekuńczy) we find only zawarcie związku małżeństwa (entering into marriage).

The Divorce

When submitting a petition for a divorce, the petitioner claims that the marriage has broken down irretrievably which is rendered into nastąpił nieodrwacalny rozkład pożycia. Polish law goes further and tells about zupełny i trwały rozkład pożycia Article 56 (1) of the Family and Guardianship Code, where zupełny means complete, and trwały implies an irretrievable breakdown.

Having met the condition of the marriage being broken down irretrievably, the petitioner may ask the judge to dissolve the marriage, which translates into rozwiązać malżeństwo.

Prayer

The prayer of a petition is a request to the court in relation to the decision, costs and ancillary relief. Translation of the term itself should not pose any problems, although there is still a room for error, as translators might be tempted to use a common term prośba, which denotes a general request, yet given that the context is strictly legal, żądanie is a much more appropriate equivalent. With reference to Article 187(1) of the (Polish) Civil Procedure Rules (Kodeks Postępowania Cywilnego), żądanie is one of the obligatory parts of the petition. It would not be a mistake to translate the term into treść pozwu (literally: main body/content of the divorce petition), as – in this context - the term is sometimes used interchangeably with żądanie.

Ancillary relief defined as “a court order incidental to another order or application”refers to a financial provision order or a property adjustment order. These two are treated separately in the Polish law, and hence there is no umbrella term for both. Having said that, for the purposes of rendering the ancillary relief term, translators can reach for zaopatrzenie małżonka, which is the closest equivalent, although not widely used by Polish solicitors. When it comes to the financial matters of a divorce, the two main issues a Polish decree will cover are obowiązek alimentacyjny – maintenance order and podział majątku – division of joint property. The court has also jurisdiction to rule on sposobie korzystania z mieszkania - the use of the residence. When faced with the alimenty term, it is tempting to resort to a calque alimony, which is entirely appropriate if the target language is American English, yet if the translated document is for a British client, the equivalent to be applied here is maintenance. Strongly related to this term is another legal phrase found in a divorce petition, namely a maintenance pending suit – initially misleading, as one may concentrate on the ‘suit’ and consider ‘maintenance pending’ as determiners. On the contrary, ‘maintenance’ here is the main lexical unit and its determiners ‘pending suit’ mean (during/for the time of the suit). The closest equivalent in Polish is alimenty na czas trwania sprawy rozwodowej.

Legal terminology of divorce proceedings has its own specific terms and collocations. In order to render them appropriately into Polish, translators need to be familiar with the basic rules of the divorce proceedings both in English and Polish law.

Jak uzyskać brytyjski paszport dla dziecka?

Z założenia dzieci urodzone w Wielkiej Brytanii, których rodzice są Polakami, mają polskie obywatelstwo i przysługuje im polski paszport. Aczkolwiek, zamiast wycieczki do ambasady w Londynie i długiego oczekiwania na dokument, można wybrać znacznie łatwiejszą i szybszą (!) opcję składając wniosek o paszport brytyjski.

Czy jest to możliwe?

Tak, pomimo iż oboje rodziców dziecka nie są brytyjczykami, to ich pociecha może stać się obywatelem Wielkiej Brytanii. Na stronie Home Office czytamy, że dziecko może uzyskać brytyjski paszport tylko jeśli przynajmniej jedno z rodziców posiada obywatelstwo brytyjskie lub gdy rodzice są „settled” w UK. Cały sekret polega na interpretacji tegoż właśnie terminu, albowiem pracownicy infolinii „Passport Advice” wyjaśniają, iż chodzi tu o proces naturalizacji czyli nadania obywatelstwa przez państwo. W praktyce zaś, „settled” to nic innego jak warunek przebywania i przepracowania w UK ponad 5 lat. Wielu z nas spełnia ten warunek.

Co należy zrobić, żeby uzyskać paszport?

Po pierwsze, należy zdobyć i wypełnić wniosek, który można dostać w każdej poczcie. Istnieje również możliwość wypełnienia wniosku online. Do formularza musimy załączyć pełny akt urodzenia dziecka (odpis nie wystarczy), dwa zdjęcia (istnieją pewne wymogi dotyczące zdjęć, w przypadku noworodków mogą być zrobione w domu, ale twarz dziecka nie może być niczym zasłonięta, maluch powinien (choć nie musi) mieć oczy otwarte, tło powinno być jasne (szare lub beżowe). Dodatkowo, jedna z fotografii musi zostać poświadczona przez obywatela Wielkiej Brytanii, który zna jednego z rodziców dziecka przez conajmniej 2 lata. Osoba ta również musi spełniać pewne kryteria, a mianowicie winna mieć określony zawód cieszący się zaufaniem publicznym, np. prawnik, policjant, lekarz, nauczyciel itd. Pełna lista znajduje się na stronie www.direct.gov oraz w broszurce załączonej do wniosku. Poświadczenie zdjęcia polega na napisaniu przez tę osobę zdania o następującej treści: „I certify that this is a true likeness of [imię i nazwisko dziecka]” , podpisania zdjęcia i napisania daty.

Teraz czas na dokumenty potwierdzające, że przynajmniej jedno z rodziców przebywało i pracowało w Wielkiej Brytanii przez ponad 5 lat. W tym celu należy przedłożyć P60 z tego okresu.

Koszty

Wyrobienie paszportu standardowym trybem kosztuje £46,00, zaś w trybie przyspieszonym Fast Track (z założenia jeden tydzień zamiast dwóch, w praktyce tylko trzy dni!) to inwestycja rzędu £87,00. Warto nadmienić, iż w przypadku trybu standardowego, wniosek wysyłamy pocztą, wybierając zaś Fast Track musimy złożyć dokumenty osobiście w jednym z urzędów paszportowych (osoby mieszkające w Bournemouth i okolicach kierowane są do Newport w Walii).

Skoro jesteśmy przy kosztach, warto wspomnieć dodatkową usługę zwaną „Check & Send”, dzięki której nasze dokumenty i wniosek zostaną sprawdzone na poczcie, czy wszystko jest poprawnie wypełnione oraz czy niczego nie brakuje. Ponadto, wykupując tę usługę, możemy mieć pewność, że nasz wniosek zostanie wysłany specjalną bezpieczną przesyłką a także będzie szybciej rozpatrzony. Check & Send to dodatkowe £8,75, które, ze względu na korzyści jakie niesie usługa, warto wydać.

Czy warto?

Jeżeli chodzi o kwestie formalne, to wyrobienie brytyjskiego paszportu wydaje się znacznie łatwiejsze i szybsze niż w przypadku paszportu polskiego, głównie dlatego, że nie musimy jechać do Londynu,a tylko udać się do lokalnej poczty. Oba dokumenty są ważne 5 lat (do niedawna polski paszport była ważny tylko rok, od sierpnia zaś weszła nowa ustawa przedłużająca okres ważności dokumentu do lat 5-ciu). Pozostaje jedynie kwestia natury etycznej/ patriotycznej, a mianowicie, czy rodzice chcą, żeby ich dziecko było obywatelem Polski czy Wielkiej Brytanii.